łac. cardiospasmus
sugerowany specjalista: gastrolog
Choroba nazywana także kurczem wpustu polega na zwyrodnieniu mięśni dolnego odcinka przełyku. Przełyk odpowiada za transport przyjętego pożywienia do żołądka. Odbywa się to dzięki skurczom mięśni. W przypadku achalazji dolna część przełyku (tzw. zwieracz) nie rozkurcza się prawidłowo, co powoduje zatrzymanie pokarmu. Jest to spowodowane brakiem komórek splotu Auerbacha. Gromadzący się pokarm rozpycha przełyk i często jest zwracany. Początkowo utrudnione jest przyjmowanie pokarmów stałych, jednak wraz z rozwojem choroby trudniej jest również przełykać płyny. Achalazja dotyka głównie osoby między 30 a 60 r. ż.
Symptomy
- ból w klatce piersiowej
- cofanie się pokarmu do gardła
- uczucie pełności
- utrata masy ciała
- zaburzenia połykania
- zgaga
Diagnoza
Po zaobserwowaniu objawów, takich jak dysfagia (trudności w przełykaniu), bóle w klatce piersiowej, zarzucanie treści pokarmowej do jamy ustnej, kaszel, zgaga, krztuszenie się, należy zrobić badanie kontrastowe, które wykaże, czy przełyk jest poszerzony. Przeprowadzane jest badanie RTG, endoskopia oraz manometria przełyku. Na tym etapie wykluczany jest rak przełyku, w przypadku którego objawy są podobne, ale w przeciwieństwie do achalazji nie dochodzi do prawidłowego odżywania organizmu.
Powikłania
W wyniku zaburzeń pracy mięśni przełyku może dojść także do zachłystowego zapalenia płuc (wywołanego dostaniem się pokarmu do dróg oddechowych), refluksowego zapalenia przełyku, krwawienia, zapalenia błony śluzowej przełyku, ropni płuc czy raka przełyku.
Leczenie
Leczenie zachowawcze polega na wprowadzeniu stosownej diety (rozdrabnianiu pokarmu i spożywaniu papek, które łatwiej przełknąć). Zaleca się jedzenie na stojąco. Wskazane jest również unikanie stresu oraz spanie w pozycji półsiedzącej (zapobiega zachłyśnięciom). W leczeniu farmakologicznym podaje się leki, które wspierają rozkurczanie odpowiednich mięśni, takie jak nifedypina czy diazotan izosorbidu. Leczenie endoskopowe polegające na mechanicznym rozszerzaniu przełyku w okolicy wpustu za pomocą balonika. Daje ono najlepsze wyniki, jest skuteczne w około 85%. Możliwe jest również leczenie operacyjne (operacja Hellera). Zabieg wykonywany laparoskopowo polega na wycięciu podłużnego pasma warstwy mięśniowej okrężnej w okolicy wpustu, co powoduje jego poszerzenie. Skuteczność zabiegu zbliżona jest do zabiegu endoskopowego.